Een kersverse dochter!

Hier is ze dan... ons popke!

Op 14 juni besloot ze de wereld te verkennen...

mama's geduld goed getest en na een hele dag twijfelen om 17.43u ter wereld gekomen.

De rugweeen, het stilvallen van de weeen,de niet-vooruitgaande-centimeters en ons sterrekijkertje buiten beschouwing gehouden ging het "prima".

nota aan mezelf: na een moeilijke zwangerschap komt niet per se een gemakkelijke bevalling!

Het is een klein groot wonder,

10 teentjes 10 vingertjes en een snoet om zo verliefd op te worden!

Je hele wereld verandert in een seconde,

en we zouden nooit meer willen ruilen.

De impact is zo groot...onbeschrijfelijk...

en met een superpapa als de hare kunnen we de hele wereld aan!

Natuurlijk werd er op voorhand ook veel gecrea-bead, maar dat

kon ik jullie natuurlijk niet vertellen of showen.

We gaan hier ons best doen om jullie op de hoogte te houden,

maar we leven dus nu naar de tijdszone van onze kleine pop.

Het geboortekaartje werd in een kersen-thema gegoten

voor onze "kers-verse" dochter!

De boontjes dus ook een beetje, maar aangezien nog ne babyborrel volgt,

hebben jullie dit nog tegoed.



Onze roze wolk komt voorbij en ik spring erop,

maar we zijn er weer en dank aan jullie allen voor

de steun tijdens het lange, veel te lange, blonde ongeduld moment!

The day after D-Day!

Het zit dus zo:
die kleine ukkepuk was 9 maanden geleden uitgeteld voor 12 juni.
9 maanden lang werd 12 juni dus D-Day!
12 juni als einddatum van een leventje met twee, 12 juni als vaderdag met drie?
12 juni als de dag na een trouwfeest van een collega dat we hoogstwaarschijnlijk niet gingen meemaken.
12 juni als een datum om uzelven naar te richten, maar het blonde ongeduld dat we zijn toch denkend dat ons beebje met uitzonderlijk !goede gehoorzaamkwaliteiten! vroeger gaat komen.

Maar...
zoals u vandaag kan zien op menig kalender is het...13 juni!
The day after D-Day!
13 juni, nog steeds met twee, 13 juni met nog steeds een chareltje in de buik waarvan nu de !goede gehoorzaamkwaliteiten! in twijfel worden getrokken, 13 juni moe, maar voldaan omdat we toch naar dat trouwfeest zijn kunnen gaan, 13 juni en gek worden van ongeduld omdat er toch iemand de eerste moet zijn waarvan dat beebje is blijven zitten!


De enquete is zelfs gesloten! Degene die dachten zoals ik, te vroeg of op tijd.... hebben het dus mis!
Uitslag: Beebje komt te laat en is een.... dat gaan we nog lekker niet verklappen!

D-Day, maar dan voor een ander stralend koppel! Het was een superfeest!

Stand van zaken!

Zo sta ik op:

Zo breng ik mijn dag door:

Zo slaap ik:

conlusie:

Ik ben niet gemaakt om te laat te bevallen!

Mannekes, mannekes...

Nog steeds in blijde verwachting hier,

maar elke dag duurt precies langer en langer en langer...

En het neigt hier eerder naar ongeduldige verwachtig te gaan.

Officieel nog 9 dagen, maar stiekem hadden we iets vroeger gehoopt.

En blijkt dat alle huis tuin en keukenmiddeltjes niet effectief genoeg zijn om ze te proberen.

Dus wat doen wij hier ten huize Poppie:

Meneer Poppie werkt ijverig verder aan de bouw, waar bibi dus nikske kan komen doen.

En ondertussen ben ik zelf een krak geworden in het perfect vullen van je dagen met... niets.

Niets houdt dan letterlijk in:

wachten, rusten, naar de mama gaan, naar de was en strijk gaan kijken of die al vermeerderd zijn, nog maar eens heel rustig stofzuigen, en ... ja ja wachten.

Volgende keer opteer ik voor meer informatie in de brochure:

zwanger zijn en bevallen voor ongeduldige vrouwen!