...en al die leuke textiel waar je vingers van gaan kriebelen en zelfs je naaimama zich afvraagt wat je er toch allemaal mee gaat aanvangen.
Ik heb zowaar een stoffenparadijs gevonden met 100den (zoveel leek het toch) betaalbare, ongelofelijk leuke stofjes.
Van retro naar ruitjes, van kersjes naar appeltjes, van bloemetjes naar nog andere bloemetjes.
Omdat ik nog maar pas een naaimeisje ben geworden, is de zoektocht naar leuke stofjes begonnen.
De lokale (dure) mercerie al uitgepluisd, de kringloopwinkel al geplunderd met matig resultaat, maar dan nu gevonden en op de to-do lijst met grote drukletters de stoffenwinkel in Hasselt: http://www.maisondoree.be/
Blijkbaar bekend over heel het land met 9 winkels, maar voor mij een openbaring.
En dan nu het schokkende nieuws: ik was daar, heb mijn ogen uitgekeken en niets, maar dan ook niets gekocht. Tot groot plezier van de verloofde.
De buit van die winkelnamiddag bedroeg al een paar trouwschoenen,
(voor de vrijgezellenregelende vriendinnetjes :
neen, nog geen zenuwen, 26 juni is nog veeeeeeeer weg)
en een bikini voor de huwelijksreis, en ja die komt nu toch al een heeeeeeeel stuk dichter.
Wat kijk ik daar naar uit, om na 3 jaar nog eens op Zaventem te staan en echt naar warmere oorden te vertekken.
Maar om dan even terug te keren naar de moraal van dit verhaal:
Stofjes, lapjes en katoentjes, ik ben jullie niet vergeten, ik kom gauw weer terug.
Naaimama's kunnen overtuigend zijn.
De verloofde mag zich toch gelukkig prijzen...toch weer voor even :-)
Ow je wordt zo hebberig van al die ontzettend leuke stofjes! ;-)
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, een instinct wat bijna niet te onderdrukken is. Zoveel stofjes en zo weinig tijd...
BeantwoordenVerwijderen